کوچینگ در قیاس با منتورینگ (Coaching VS Mentoring):

کوچ معمولاً فردی متخصص و باتجربه در زمینه‌ای خاص است که کارایی و اثربخشیِ مخاطبین خود را در بهترین حالت، به سطحی هم‌تراز با سطح فعلی خود در زمینه‌ی تخصصی‌اش می‌رساند (همانند یک مربی شنا، که مهارت‌آموز خود را در نهایت، می‌تواند به سطحی معادل و برابر مهارت‌های خود برساند...)

درحالی‌که،

منتور معمولاً فردی سیستمی و تحلیل‌گر، با مهارت‌های تفکر سیستمی، تفکر خلاق و تفکر انتقادی در حوزه‌های مختلف و متخصصِ باتجربه، در زمینه‌های گوناگون می‌باشد که کارایی و اثربخشیِ یاری گیرندگانِ خود را در راستای آنچه که آنان برای رسیدن به اهداف خود نیاز دارند، پوشش داده و قرار نیست که در پایان فرایند یاری رسانی و رهیاری، یاری گیرندگان، نمونه‌های کپی شده و یا تقلید کرده‌ای از منتورِ خود باشند، بلکه آنان خود تبدیل به مربیان، مشاوران، کارشناسان، دانشمندان و اندیشمندانی می‌شوند که اولاً دارای سبک اختصاصیِ خود در امور بوده، و ثانیاً دارای تخصص و کاراییِ ویژه، در زمینه‌های موردعلاقه‌ی خود هستند.